Odziaływania klimatyczne

Nieuszkodzony szczelny kontener zabezpiecza ładunek przed wpływem czynników zewnętrznych takich jak lód, śnieg, deszcz, kurz, woda morska, nasłonecznienie czy promieniowanie ultrafioletowe. Jednakże kontenery nie są całkowicie wodoszczelne i po zanurzeniu zapełnią się po pewnym czasie wodą.

 

            W celu uniknięcia strat ładunkowych należy przestrzegać określonych zasad sztauerskich. Jedna z nich zakazuje sztauowania w tym samym kontenerze ładunków wilgotnych lub mogących się rozlać z ładunkami wrażliwymi na wilgoć. W takim przypadku, np. wilgotny palety czy wilgotny materiał sztauerski nie może być użyty. Co więcej, w ogóle formowanie kontenera zawierającego ładunki wrażliwe na wilgoć nie powinno się odbywać na otwartym powietrzu ze względu na duże prawdopodobieństwo przeniesienia wilgoci do wnętrza kontenera.

 

            Ładunki w kontenerze niewentylowanym mogą być narażone na zbyt wysoką temperaturę lub wilgoć, która może ujemnie wpłynąć na ich stan. Niezwykle groźna jest możliwość kondensacji pary wodnej na ładunku lub wewnętrznych ścianach kontenera. Sytuacja taka ma miejsce, gdy relatywnie ciepłe powietrze zostanie schłodzone poniżej temperatury rosy*. Może to mieć miejsce np. nad ranem, gdy chłodne powietrze z zewnątrz schładza znacznie cieplejsze powietrze wewnątrz kontenera. Wtedy dochodzi do skraplania się pary wodnej na powierzchniach granicznych, czyli ścianach kontenera. Skroplona para wodna może kapać z dachu na ładunek i gromadzić się na podłodze kontenera. Podczas długiej podróży wielokrotne zaistnienie tego zjawiska może spowodować poważne uszkodzenia ładunku. Dodatkowo do kondensacji paru wodnej może dojść w następujących przypadkach:

 

a) gdy wewnątrz kontenera istnieje źródło wilgoci, np. wilgotny materiał sztauerski;
 

b) gdy załadowany ładunek ma dużo niższą lub wyższą temperaturę od temperatury powietrza wewnątrz kontenera;
 

c) podczas otwarcia kontenera gdy powietrze wewnątrz jest stosunkowo wilgotne i cieplejsze od powietrza na zewnątrz.